ین شکسته چنگ بی قانون 

رام چنگ چنگی شوریه رنگ پیر 

گاه گویی خواب می بیند 

خویش را در بارگاه پر فروغ مهر 

طرفه چشم نداز شاد و شاهد زرتشت 

یا پریزادی چمان سرمست 

در چمنزاران پاک و روشن مهتاب می بیند 

روشنیهای دروغینی 

کاروان شعله های مرده در مرداب 

بر جبین قدسی محراب می بیند 

یاد ایام شکوه و فخر و عصمت را 

می سراید شاد 

قصه ی غمگین غربت را 

هان، کجاست 

پایتخت این کج آیین قرن دیوانه؟

با شبان روشنش چون روز 

روزهای تنگ و تارش ، چون شب اندر قعر افسانه 

با قلاع سهمگین سخت و ستوارش 

با لئیمانه تبسم کردن دروازه هایش ،‌سرد و بیگانه 

هان، کجاست ؟

پایتخت این دژآیین قرن پر آشوب 

قرن شکلک چهر 

بر گذشته از مدارماه 

لیک بس دور از قرار مهر 

قرن خون آشام 

قرن وحشتناک تر پیغام 

کاندران با فضله ی موهوم مرغ دور پروازی

چار رکن هفت اقلیم خدا را در زمانی بر می آشوبند 

هر چه هستی، هر چه پستی، هر چه بالایی

سخت می‌کوبند 

پاک می‌روبند