اندوه

و اندوه پیراهنِ بلندی بود‎ 

که بعدِ تو به تن کردم‎ 

تا آن قدر بر تن ام زار بزند‎ 

که شاید مرگ، دل رحم تر از زندگی باشد‎ 

و پیراهنِ سفیدی از آستین روزهای اش‎ 

برایم بیرون بیاورد‎!

"نسترن وثوقی"

منتظر نیستم

دیگر منتظر کسی نیستم

هر که آمد

ستاره از رویاهایم دزدید

هر که آمد

سفیدی از کبوترانم چید

هر که آمد

لبخند از لب‌هایم برید

منتظر کسی نیستم

از سر خستگی

در این ایستگاه نشسته‌ام!

"رسول یونان"