من بی‌ مایه که باشم که خریدار تو باشم

من بی‌ مایه که باشم که خریدار تو باشم

حیف باشد که تو یار من و من یار تو باشم

تو مگر سایه لطفی به سر وقت من آری
که من آن مایه ندارم که به مقدار تو باشم

خویشتن بر تو نبندم که من از خود نپسندم
که تو هرگز گل من باشی و من خار تو باشم

ز دستم بر نمی خیزد که یک دم بی تو بنشینم

آنچه در خواب نشد

از همه کس رمیده ام

دلبرا پیش وجودت همه خوبان عدم اند

 

دلبرا پیش وجودت همه خوبان عدمند

سروران بر در سودای تو خاک قدمند 

دنیا نیرزد آنکه پریشان کنی دلی

چشم اگر با دوست داری گوش با دشمن مکن

روی دل فریبت