دلم آشفته ی آن مایه ی ناز است هنوز

دلم آشفته ی آن مایه ی ناز است هنوز 

 مرغ پر سوخته در پنجه ی باز است هنوز

 جان به لب آمد و لب بر لب جانان نرسید 

 دل به جان آمد و او بر سر ناز است هنوز 

گر چه بیگانه زخود گشتم و دیوانه ز عشق 

 یار عاشق کش و بیگانه نواز است هنوز 

خاک گردیدم و بر آتش من آب نزد 

 غافل از حسرت ارباب نیاز است هنوز 

 

گر چه هر لحظه مدد می دهدم چشم پر آب 

دل سودا زده در سوز و گداز است هنوز 

 همه خفتند به غیر از من و پروانه و شمع 

قصه ی ما دو سه دیوانه دراز است هنوز 

 گر چه رفتی ز دلم حسرت روی تو نرفت 

 در این خانه به امید تو باز است هنوز 

 این چه سوداست عمادا که تو در سر داری 

وین چه سوزیست که در پرده ی ساز است هنوز

عماد خراسانی