چه خوشحال بود شیطان

چقدر خوشحـال بود شیطــان، وقتی سیب را چیدم؛

گمان می کرد فریب داده است مرا؛

نمی دانست

تو پرسیده بودی:

مرا بیشتر دوست داری

یا ماندن در بهشـــت را.

پشت دستان تو

پشت دستان تو

 پرندگان بسیار مرده اند

با بهترین آوازهایشان

برای تو

تو مرا دریاب

اگر نام مرا

با الماس بنویسند یا ننویسند

چه تفاوت؟

. تو مرا بشناس...‏

تو مرا بخوان...‏

تو مرا دریاب‎!‎

‏"نادر ابراهیمی"‏

آتش و آدم

آتش و آدم
ترکیبی نامتجانس است
من از میان این آتش گر گرفته
در رویاها و عشق ها
غیر ممکن است سالم برگردم
اندوه بار خواهد بود
کاش مثل نان بودم
چه زیبا بر می گردد
از سفر آتش

انار

دارد پاییز می رسد ...

انار نیستم

که برسم به دست‌های تو ...

برگم

پُر از اضطرابِ افتادن ... !!!

تا چند

به انتظار تصویر تو

این دفتر خالی

تا چند

تا چند

ورق خواهد خورد؟

 

"احمد شاملو"

خواب شیرین

عشق

نام دیگر تو بود

وقتی خواب شیرین داشتن ات را

از سر این فرهاد گرفتی

حالا همه ی غروب های دنیا

پشت این کوه تنهایی می افتد.

.

میلاد کاشانی 

نگاهم

نگاهم

در آینه فرو می ریزد

جزیره ای

به زیر آب می رود

در ساحل آینه،

دستانی کورمال

عطر تو را می جویند

و پرندگان

بودن جزیره را

فراموش می کنند.

 

"کیکاووس یاکیده"

آدم برفی

به شانه ام زده ای

که تنهائی ام را تکانده باشی !

به چه دلخوش کرده ای ؟!

تکاندن برف از شانه های آدم برفی ؟!

 

پریشانی

از این همه پریشانی

دلگیر که نه!

خسته‌ام...

پریشانی تنها به موهای تو می‌آید

نه قلب من...

غم نامیرا

افتاد و چه پژواکی که شنید اهریمن

 و چه لرزی که دوید 

ازبن غم تا بهشت

من درخویش و کلاغی لب حوض

خاموشی و یکی زمزمه ساز

تنه تاریکی تبر نقره نور

و

گوارایی بی گاه خطا بوی تباهی ها گردش زیست

شب دانایی و جدا ماندم : 

کو سختی پیکرها

 کو بوی زمین چینه بی بعد پری 

ها؟

اینک باد پنجره ام رفته به بی پایان 

خونی ریخت بر سینه من ریگ بیابان 

باد

چیزی گفت و زمان ها بر کاج حیاط 

همواره وزید و وزید این هم گل اندیشه 

آن هم بت دوست

نی که اگر بوی لجن می آید آنهم غوک که دهانش ابدیت خورده است

دیدار دگر آری روزن زیبای زمان

ترسید دستم به زمین آمیخت هستی لب آیینه نشست خیره به من : غم نامیرا

آفتاب گردان ها

تو را پلک بر هم زدنی کافیست 

تا تمام آفتاب گردان ها

تا مسافران خسته ی در خواب بر برکه 

چون برگ های سرخ با باد 

دور و 

دورتر شوند 

نه 

دختر 

نه 

تمام آفتاب گردان ها

به تو

تنها

به تو

لبخند می زنند 

/کیکاووس یاکیده/

اشعار کوتاه و زیبا

دلم گرفته

دلم عجیب گرفته است

و هیچ چیز

نه این دقایق خوشبو ،

که روی شاخه ی نارنج

می شود خاموش

نه این صداقت حرفی ،

که در سکوت میان دو برگ

این گل شب بوست

نه هیچ چیز مرا ازهجوم خالی اطراف

نمی رهاند

و فکر می کنم

که این ترنم موزون حزن تا به ابد

شنیده خواهد شد


سهراب سپهری 

*****************************

نه!

هرگز شب را باور نکردم

چرا که در فراسوهای دهلیزش

به امید دریچه ای

دل بسته بودم.

احمد شاملو 

*****************************
در کتاب چار فصل زندگی

صفحه ها پشت سرِ هم می روند

هر یک از این صفحه ها، یک لحظه اند

لحظه ها با شادی و غم می روند...

گریه، دل را آبیاری می کند

خنده، یعنی این که دل ها زنده است...

زندگی، ترکیب شادی با غم است

دوست می دارم من این پیوند را

گر چه می گویند: شادی بهتر است

دوست دارم گریه با لبخند را

"قیصر امین پور" 

*****************************

                                                         دریای شورانگیز چشمانت چه زیباست

                                                         آنجا که باید دل به دریا زد همینجاست

                                                        در من طلوع آبی آن چشم روشن

                                                        یاد آور صبح خیال انـگیز دریاست

                                                        گل کرده باغی از ستاره در نـگاهت

                                                      آنک چراغانی که در چشم تو برپاست

                                                      بیهوده می کوشی که راز عاشقی را

                                                      از من بپـوشانی که در چشم تو پیداست

                                                      ما هر دُوان خاموش خاموشیم ، اما

                                                      چشمان ما را در خـموشی گفت و گوهاست