خاموشی سرد

چرا پنهان کنم ؟ عشق است و پیداست 

درین آشفته اندوه نگاهم 

تو را می خواهم ای چشم فسون بار 

که می سوزی نهان از دیرگاهم 

چه می خواهی ازین خاموشی سرد ؟

زبان بگشا که می لرزد امیدم 

نگاه بی قرارم بر لب توست 

 که می بخشی به شادی های نویدم 

دلم تنگ است و چشم حسرتم باز

چراغی در شب تارم برافروز

به جان آمد دل از ناز نگاهت

فرو ریز این سکوت آشناسوز

 هوشنگ ابتهاج