مثل بید های مجنون

رفتنت

آن قدر ها که فکر می‌کنی

فاجعه نیست

من مثل بید های مجنون

ایستاده می‌میرم...

نزار قبانی

زن

هر بار که ترانه ای برایت سرودم

قومم بر من تاختند

که چرا برای میهن شعر نمی سرایی؟

و آیا زن

چیزی به جز وطن است؟

نزار قبانی

بادبادک جوان

هزار بار گفتم

با این باد های هرزه نپر

به انها نخ نده

حالا

بالای آن دکل

با سیم های لخت فشار قوی

دست و پنجه نرم کن

- باد بادک جوان-

سعید بیابانکی

من به لبخند پر از صبحِ تو، ایمان دارم

از چراغانیِ چشمان تو من جان دارم

بی‌ تو یک نسبت نزدیک به باران دارم

روشنم از تو و آن منحنیِ لب هایت

من به لبخند پر از صبحِ تو، ایمان دارم

"معصومه صابر"

گرچه هرشب استکان بر استکانت میزنند

ای بسوزد ریشه ی ضربالمثل های دروغ

زیادت را که دزدیدند...کمت را آرزو کردم

بهشت

جای خالی تو

صبوریم کمه...

هیچ میدانی

حقا که غمت از تو وفادار تر است

عشقش به سر افتاد

پشت همین پنجره ها

نفسم بند نفسهای کسی هست که نیست

بی گمان در دل من جای کسی هست که نیست

غرق رویای خودش پشت همین پنجره ها

شاعری محو تماشای کسی هست که نیست

در خیالم وسط شعر کسی هست که هست

شعر آبستن رویای کسی هست که نیست

کوچه در کوچه به دستان توعادت میکرد

شهری ازخاطره منهای کسی هست که نیست

مثل هر روز نشستم سرمیزی که فقط

خستگی های منو چای کسی هست که نیست

زیر باران دو نفر,کوچه،به هم خیره شدن

مرگ این خاطره ها پای کسی هست که نیست

احسان کمال

عاقل تر از آنیم که دیوانه نباشیم

لادن اتفاقی نیست